Tintelingen, geprikkel of een branderig gevoel. Soms een stekende of schietende pijn. Wanneer je zenuwpijn hebt, weet je precies hoe vervelend dat kan zijn.
Voor veel mensen is het woord ‘zenuwpijn’ wel bekend, maar weten niet wat het precies is. Hoe komt het nou dat je opeens veel last kunt krijgen van je huid? En misschien nog wel belangrijker: wat kun je eraan doen?
Wat is zenuwpijn?
Om te weten wat zenuwpijn is, moeten we eerst inzoomen op het zenuwstelsel. Het zenuwstelsel bestaat uit het centrale en het perifere zenuwstelsel, de zenuwen, het ruggenmerg en de hersenen. Je zenuwstelsel heeft een aantal functies. Een van de belangrijkste is het doorgeven van pijnprikkels aan de hersenen. Zenuwpijn, ook wel neuropathische pijn, ontstaat wanneer er verstoringen optreden in het zenuwstelsel. Er gaat dan iets fout in het doorgeven van de prikkels.
Tussen de oren…
Eigenlijk kunnen we stellen dat zenuwpijn gewoon in je hoofd zit, in je hersenen. Dit klink heel flauw, toch is het waar. Het brein is overgestimuleerd en maakt te veel van het chemische stofje dat verantwoordelijk is voor het voelen van pijn. Onze innerlijke ‘pijnknop’ (de NMDA-receptor) staat permanent aan. Dit kan leiden tot constante pijn op bepaalde plekken in je lichaam. Erg vervelend dus! Ondanks dat is zenuwpijn gelukkig geen gevaarlijke aandoening.
Oorzaken van verstoringen
De belangrijkste oorzaken van verstoringen in het zenuwstelsel zijn zenuwbeschadiging of stress. Er zijn meerdere onderzoeken die laten zien dat (emotionele) stress chronische pijn kan veroorzaken (bron 1, 2, 3 en 4). Dat heeft ermee te maken dat stress ervoor zorgt dat je pijn beter voelt en intenser ervaart. Het verlaagt je vermogen om pijn te verdragen en te controleren.
Herstel beschadigde zenuw
Wist je dat een beschadigde zenuw kan herstellen? Dat vergt wat geduld, het herstel neemt zeker een aantal weken, maanden of zelfs jaren in beslag. Maar door rust, behandeling en geneesmiddelen kunnen zenuwen genezen waardoor de pijn verdwijnt. Soms herstelt een zenuw niet meer, in dat geval is de zenuw meestal al afgestorven. Dan voel je geen pijn, maar is de plek voor de rest van je leven gevoelloos. Ook als je last hebt van ziekten zoals diabetes of auto-immuunziekten verloopt herstel anders of moeizaam.
