Het kan lastig zijn om alle voedingsstoffen binnen te krijgen die je nodig hebt. Je denkt wellicht, liever te veel dan te weinig en je slikt dat supplement voor de zekerheid toch. Vitamine D is extreem belangrijk voor je gezondheid. Het werkt als hormoon dat je cellen gezond houdt en goed laat functioneren. Veel mensen krijgen tegenwoordig niet genoeg vitamine D binnen en daardoor worden vaak supplementen gebruikt. Maar wist je dat een teveel aan vitamine D ook niet goed is en schadelijke gevolgen kan hebben? Het komt niet veel voor, maar door Covid-19 heeft deze vitamine een enorme stijging in populariteit gekregen. Omdat teveel gevaarlijk kan zijn en omdat vitamine D erg afhankelijk is van magnesium dragen wij hier een artikel aan uit om de kennis te delen!
Te hoge calciumwaarden ofwel hypercalciëmie
Om calcium op te nemen uit voeding, heeft je lichaam vitamine D nodig (een van de belangrijkste functies van vitamine D). Je lichaam heeft calcium nodig voor de aanmaak van botten en om je spieren goed te laten functioneren. Je kunt je waarschijnlijk voorstellen dat een overschot aan vitamine D de calciumwaarden ook verhoogd. Ze kunnen zelfs zo stijgen, dat het gevaarlijk wordt. Een overschot aan vitamine D kun je krijgen door het slikken van te veel, te hooggedoseerde supplementen of het eten van grote hoeveelheden noten. Ook kan een verstoorde calciumstofwisseling hoge calciumwaarden veroorzaken, dat heet hypercalciëmie.
Symptomen van hypercalciëmie:
• Vermoeidheid, duizeligheid, sufheid en verwardheid;
• Overmatige dorst;
• Obstipatie;
• Veelvuldig aandrang om te urineren;
• Spijsverteringsproblemen zoals overgeven, buikpijn, diarree en misselijkheid.
Depressie, coma en psychoses behoren tot de ernstigere complicaties. Onbehandelde hypercalciëmie kan leiden tot nierstenen, verkalking van de nieren, nierinsufficiëntie, alvleesklierontsteking of een maagzweer. Toch hoef je niet extreem bang te zijn om een vergiftiging op te lopen door te veel vitamine D. Bij een recente studie werd gekeken naar data van meer dan 20.000 mensen gedurende tien jaar. Slechts 37 mensen hadden waarden van boven de 250 nmol/l en daarvan had maar één persoon een echte vergiftiging.
Zo kan het misgaan
Normale calciumwaarden in het bloed zijn 2.1 – 2.5 mmol/l. Er zijn meerdere gevallen bekend waarbij hoge calciumwaarden het gevolg waren van te veel vitamine D. Er is een situatie bekend waarin een dementerende man een vitamine-D-vergiftiging heeft opgelopen door supplementen die online gekocht zijn. De dosering was veel te hoog! (bron 10) Ook waren er twee mannen die door verkeerde labels op de supplementen veel te veel vitamine D binnen hebben gekregen. De calciumwaarden waren ontzettend gestegen: het duurde een jaar voordat de waarden weer normaal waren. (bron 11)
Dit kun je zelf doen!
Voorkomen is natuurlijk beter dan genezen en daarom vertellen we je graag wat je zelf kunt doen om problemen te voorkomen:
• Drink voldoende water: te veel calcium in je lichaam kan leiden tot nierstenen en die kunnen je nieren beschadigen.
• Neem voldoende, maar zeker niet te veel voedingssupplementen met vitamine D. Zoals je hebt gelezen versterkt vitamine D de opname van calcium en dit kan zo te hoog oplopen.
• Beperk het eten van dierlijke eiwitten en geraffineerde suikers. Eet eiwitten in de verhouding 4:1 of hoger (plantaardig:dierlijk). Je kunt dierlijke eiwitten ook helemaal weglaten.
• Neem extra magnesiumchloride om de calcium-magnesiumbalans te herstellen. Dat is vaak het geval van spierpijn die maar niet overgaat of krampen.
Neem de speciaal samengesteld en geselecteerde Magnesium gecombineerd met de D3 en K2 voor de beste balans tussen de calcium en magnesium opname waarbij D3 en K2 ook het immuunsysteem en beenderstelsel ondersteunen!
Hoe zit het met calcium en magnesium?
Magnesium is een fysiologische calciumantagonist. Dat betekent dat het de tegenspeler is van calcium. Magnesium zorgt voor de spierontspanning, terwijl calcium zorgt voor spiercontractie (samen met kalium). Magnesium kalmeert zenuwcellen en calcium exciteert zenuwcellen. Magnesium remt de bloedstolling, terwijl calcium deze activeert. Je kunt je voorstellen dat het allemaal gaat om de balans tussen die twee. De magnesiumconcentratie is intracellulair hoger dan extracellulair en bij calcium is dit precies andersom. Het in cellen aanwezige magnesium is onder andere van belang voor:
• Celstofwisseling;
• Regulatie van je lichaamstemperatuur;
• Cel-communicatie;
• Bloeddrukregulatie;
• Bloedglucoseregulatie;
• Zenuwprikkeloverdracht;
• Hartritme;
• Spiercontractie;
• Elektrolytenbalans;
• Immuunsysteem;
• Endocriene systeem.
Het magnesium dat in botweefsel is opgeslagen, is eigenlijk een magnesiumreservoir en bepaalt samen met calcium de kwaliteit van het botweefsel. Calcium maakt botweefsel hard en magnesium zorgt voor flexibiliteit, waardoor je minder snel een bot breekt.
De botstofwisseling
Magnesium speelt ook een belangrijke rol in de botstofwisseling. Het mineraal stimuleert calciumafzetting in botweefsel en remt calciumafzetting in zachte weefsels. Magnesium (onder andere) zorgt er dus voor dat je gewrichten soepel blijven. Het mineraal activeert alkalische fosfatase, dat heb je nodig voor de botaanmaak. Ook is magnesium onmisbaar voor binding van vitamine D aan het transporteiwit en omzetting van vitamine D in de actieve, hormonale vorm in lever en nieren. (bron 1, 3 en 4) Je kunt je waarschijnlijk voorstellen dat, met zoveel cruciale functies van magnesium, een magnesiumtekort ernstige gevolgen kan hebben voor jou; lichamelijk en psychisch. (bron 1, 5 en 6)
(1)Watson RR et al. Magnesium in human health and disease. Humana Press, 2013. ISBN 9781627030434.
(2)Assessment of magnesium deficiency. BMJ Best Practice. http://bestpractice.bmj.com/best-practice/monograph/ 1137.html
(3)Zittermann A. Magnesium deficit – overlooked cause of low vitamin D status? BMC Medicine 2013;11:229.
(4)National Institutes of Health, Office of Dietary Suppements. http://ods.od.nih.gov/factsheets/Magnesium-HealthProfessional/
(5)Saris NE et al. Magnesium. An update on physiological, clinical and analytical aspects. Clin Chim Acta. 2000;294(1– 2):1–26.
(6)Witkowski M et al. Methods of assessment of magnesium status in humans: a systematic review. Magnes Res. 2011;24(4):163-80.
